Lieve lezers,

Het is alweer even geleden dat ik mijn laatste weblog schreef, Oktober 2023 tijdens mijn bezoek aan het project in Kwale County aan de zuidkust van Kenia.

Zovele kids met Albinisme konden we er weer voorzien van de vele hulpmiddelen zoals Zonnebrandcrème (keeps them alive), brilletjes, lippen balm, huidzorg en meer.

We bezochten Samson, eindelijk uit het ziekenhuis ontslagen en hij huist nu in een hokje bij een oom op het plot, levend van de ene naar de andere dag met weinig vertier, voorzien van voedsel door middel van jullie sponsoring, gelukkig in het bezit van een goed bed met matras, hulde aan de directe hulp van velen!

De school werd bezocht, Likoni School For the Visual Impared ( Leger des Heils).

Hier wonen vele blinde en slechtziende kinderen, op kostschool, zwart en wit krioelt hier door elkaar, ja, de kids van de Lewa familie met Albinisme zijn er helemaal geïntegreerd, 6 uit 1 gezin, een zware last voor de ouders.

De kinderen hebben het er goed en de warmte zowel letterlijk als figuurlijk is er te voelen, liefdevol krijgen zij hier onderwijs.

Hermien en ik hadden veelvuldig overleg met ons team, zetten de koers voor 2024 globaal uit en bezochten een aantal groepen met Albinisme in Lunga Lunga en Kwale County.

We zaten niet stil in de tussentijd, Hermien op de kerstmarkt, Ik ventte de talloze door Diny gehaakte schaapjes en Engeltjes uit en was na een extra bestelling helemaal door de voorraad heen, tevens werd de allerlaatste jam verkocht.

Zo fijn om deze handwerk gaven van Diny te kunnen verkopen, de schaapjes dartelden er lustig op los naar menig gezin, engeltjes hingen in bomen of vergezelden menig kerst presentje.

Het eens zo droge Kenia heeft het zwaar, ook zij voelen en beleven de verandering in de natuur.

Door hevige dagenlange regenval, (de droge grond neemt het niet zo snel op) veranderde menig landje in een kolkende rivier en sleurde de jonge zaailingen van de mais mee wat resulteert in een slechte/ geen oogst.

Ik kreeg de beelden via de WhatsApp en werd er niet vrolijk van, de laatste investering werd vernietigd en de voedselvoorziening is tot het dieptepunt gedaald.

Wetende dat de huidige voedselprijzen enorm zijn gestegen, evenals alle levensonderhoud, besloot ik wederom een persoonlijke donatie te doen om weer nieuwe zaden te kopen en hopen dat de volgende oogst wel een kans van slagen heeft.

Ons team stak de schouders eronder en bezocht na ons vertrek de groepen en maakten ieder gezin blij met een cadeau, onderdeel van de grote sponsoring van vorig jaar.

Een Wisdom stove, Solarlamp of Waka Waka werd er verstrekt aan de gezinnen, vele blije gezichten dat er aan hen werd gedacht.

Ook was Jacqueline de dermatoloog mee voor de huidcontroles en werd er zonnebrandcrème verstrekt, tevens de indringende praatjes als Wake-up Call voor de ouders, kids uit de zon, hoedje op en lange mouwen en broekspijpen en rokken, we kunnen het niet vaak genoeg blijven herhalen, huidkanker ligt op de loer.

Hoe is het nu met Samson , deze vraag krijg ik regelmatig.

Hij heeft 3 weken geleden zijn laatste chemokuur gehad, de thuiszorg wordt afgebouwd, wondzorg moeten ze zelf proberen op te pakken, en het wachten is nu op bestraling.

Om dit mogelijk te maken heb ik in December zelf 150 euro verstuurd, 1 deel voor voedsel, de vader was gewoon vertrokken naar de huisbasis en had hem achter gelaten met…….NIKS!

Samson leefde op de gratie van buren, het brak mijn hart, hoe kun je dit nou doen als ouder, de gedoneerde Solarlamp was ook nog eens mee naar huis genomen.

Humanity by the father leaves far behind zei Josphat me, ik was al klaar met de streken en eisen van de vader en vertelde dat mijn financiële bijdrage van December de laatste was, hoe pijnlijk dit ook is.

Het andere deel van mijn sponsoring wordt apart gehouden zodat Samson naar het ziekenhuis kan reizen voor de bestralingen, maar nu hoorden we dat het bestralingsapparaat in Coast General Hospital al weken defect is en er een grote wachtlijst is ontstaan.

We opperden of het niet beter is om Samson naar huis te laten reizen en in een lokaal ziekenhuis de wond af en toe te laten controleren, we gaan het horen.

De donaties die Hermien en ik al eerder deden om zijn hutje op te knappen werden omgezet in materialen maar de vader moet wel helpen om dit te realiseren maar of dit gaat gebeuren…

We hebben dus duidelijk laten maken door Josphat, onze steun en toeverlaat ter plekken en Betty de verpleegkundige dat er een eind gaat komen aan onze sponsoring voor Samson, er gaat wat mij betreft teveel eigen geld aan op, de wil is er wel maar ik heb nog een ander project.

Beja, zijn broertje Thomas en 4 zusjes/nichtjes, allen geboren met Albinisme, mijn andere project dus, wat krijg ik hier een energie van, 6 jaar geleden vonden we ze in de gortdroge bush, een gezin met 6 kinderen met Albinisme die leefden in zware armoedige omstandigheden.

We kregen ze op school, de Likoni school waar dus een grote groep kinderen ( 60) met Albinisme woont, vergezeld van ca 100 “zwarte” blinde en slecht ziende kinderen.

Wist je dat kinderen met Albinisme ook zeer slecht zien?

Ze hebben het er goed, krijgen goed onderwijs en veel persoonlijke aandacht en dat resulteert in iets!

Beja zat in een klas met 12 kinderen, op een normale school zijn het klassen van wel 100 kids per klas lokaal.

Dat Beja het goed doet had ik vorig voorjaar al gehoord, Amina en Elizabeth, beide hebben zij de leiding over de school, gaven het al aan, Beja haalde goede punten die misschien kunnen resulteren in gedeeltelijk gesponsord Secundary onderwijs.

Er lag een grote druk op zijn schouders om goed te blijven presteren.

Toen ik in Oktober op de school was lagen de prestaties nog steeds in de lijn der verwachting.

1 week na ons vertrek begonnen de eindexamens van het Primary onderwijs, een serieuze zaak in Kenia, de school wordt voor iedereen gesloten, voor alle andere klassen begint dan de zomervakantie, klas 6 moet nog een week zwoegen.

Toen was het de eerste week van December en kreeg ik een bericht van Beja.

I have 318 out of 500 point vertelde hij me, and I am 3 out of 12 from the class.

Ik had me al ruimschoots verdiept in de materie en eisen die worden gesteld om naar Secundary onderwijs door te kunnen stromen.

De maximale score in heel Kenia was 418 punten van de maximale 500 dus Beja had het inderdaad goed gedaan.

I MUST GO TO THIKA HIGHSCHOOL, dit klonk me bekend in de oren want deze wens vertelde Beja me in Oktober ook al.

De leiding van de school EN Beja willen graag dat hij daar naar toe gaat, vlakbij Nairobi in Noord Kenia, ver van huis, de ouders hebben er slapeloze nachten van.

He must be pushed zei Amina me, zijn kansen voor goed Secundary onderwijs zijn daar beter!

Het valt onder dezelfde school van het Leger des Heils voor slechtzienden en blinden, maar dan in Thika bij Nairobi.

Een paar dagen later, wederom een bericht van Beja, I have a Sponsor!

Ik kon het niet geloven, net je eind resultaat binnen en dan al een sponsor, dat bestaat niet.

Mijn vermoeden klopte, hij had van school de documenten ontvangen voor een APPLY FOR SCHOOLARSCHIP via de KCB bank in Mombasa.

Dit betekend dat we een aanvraag gaan doen voor het sponsor programma van de bank.

Allerlei papierwerk moest geregeld worden, pasfoto’s, geboortebewijs, ID, handtekening van de dorpsoudste en een geestelijke, alles kwam eraan te pas.

En dan….. moet er gereisd gaan worden, Beja en zijn vader, 5 uur naar Mombasa, via de school die ook het een en ander aan school informatie en resultaten in moesten vullen.

Een gezin dat vrijwel niets heeft en deze kosten niet kan dragen, een zoon die de hersens heeft om meer te kunnen, wat doe je dan, dan spring je bij om dit mogelijk te maken, zijn enige kans om verder te komen.

Ik maakte persoonlijk 200 euro over om hen hierin te ondersteunen, zijn enige kans op……

Uiteindelijk zijn Beja en zijn vader naar de stad afgereisd en bij de bank werd alles ingeleverd.

Een paar dagen later kwam er weer een bericht van Beja, I AM INVITED FOR AN INTERVIEW!

En wederom, met zijn vader al op vrijdag afgereisd om op zaterdag 16 december op tijd te zijn voor een gesprek bij de bank, we laten niets aan het toeval over!

Ik drukte Beja op het hart, neem je bril mee, wellicht moet je een lees test doen en je moet zo goed mogelijk proberen te presteren.

Het was maandag en ik kon niet wachten om te horen hoe het was verlopen.

Beja, appte ik, hoe ging het zaterdag? Oh, goed hoor, juist, een duidelijk teenager antwoord.

Waar ben je nu?, mijn vader is naar huis terug en ik wacht bij mijn oom in de buurt van Mombasa tot ik hoor dat ik gesponsord wordt, ook zo’n mooie gedachtegang.

Wat doe je nu vroeg ik? Niks, ik wacht op antwoord van de bank was het antwoord, het kon zo een Nederlandse teenager zijn.

2 dagen later weer Beja op de WhatsApp, we moeten foto’s opsturen naar de bank hoe we wonen, (vast een controle of je wel eerlijk bent), en vertelde hij, misschien komt er ook nog iemand van de bank langs om te kijken, uiteindelijk is dit niet gebeurt, ze wonen voor de bank vast te ver weg in de bush.

Al weken ben ik dagelijks aan het appen, vragen, regelen, niets aan het toeval overlatend.

De Schoolfee structure heb ik opgevraagd voor het geval Beja niet wordt gesponsord( zie de foto pagina).

Het komt op het volgende neer:

Volgende week horen we of Beja wordt gesponsord door de KCB bank, een week later begint de school al, hoezo korte termijn.

Als ouders heb je sowieso een eigen bijdrage van ca 15.000 Ksh (ca 100 euro)aan schoolgeld.

Deze bijdrage ga ik zelf betalen, de ouders kunnen het niet.

Er moet een volledig schooluniform komen, jas, truien, blouses, polo’s, t shirts, sokken, stropdas, schoenen, slippers, kussenslopen, beddengoed, 2 dekens, hoed, broeken, lederen riem, lederen schoenen, schoenpoets, en de hele rataplan zoals zeep, waspoeder, handdoeken, wc papier, bord, bestek etc kosten ca 50.000 Ksh ( ongeveer 320 euro).

In principe zijn dit eenmalige kosten, buiten soms een nieuw shirt of broek voor de komende 4 jaren.

Verder komt er dan nog een beddenmatras, metalen kist om zijn persoonlijk spullen in op te bergen en medical check up, kosten ca 18.000 ksh ( ongeveer 130 euro).

Dit is eenmalig voor de komende 4 jaar.

Verder gaat de vader mee en Joseph ons team lid om de vader en Beja wegwijs te maken naar Thika.

Joseph, zelf albinisme heeft dit vorig jaar ook met meer kinderen gedaan, een mental support voor de vader die nog nooit buiten zijn eigen regio heeft gereisd.

Een retour reis naar Thika kost 5.000 ksh per persoon (ca 35 euro), een kostenpost van 70 euro voor Joseph en de vader.

Beja is gedreven en wil perse naar middelbaar onderwijs in Thika, een verdienste na 6 jaar bewijzen dat hij er goed genoeg voor is.

De directie van de school belden me opgetogen op met de uitkomst van zijn examen en waren oprecht zo blij dat hij het zo goed had gedaan, wie ben ik dan om niet te proberen hem optimaal te proberen te supporten?

Mocht de bank Beja sponsoren, dan zullen zij de boarding kosten gaan betalen en het reisgeld voor Beja, maar desondanks is er een heel eenmalig pakket aan te schaffen dat totaal op ca 500 euro neerkomt en dan de reiskosten voor de vader en Joseph (70 euro).

Beja gaat naar school, geen enkele reden om hem deze kans niet te geven!

Een kind dat zo gedreven is en graag wil, daar heb ik respect voor.

Verder gaan de andere 5 kids van het gezin ook over 2 weken weer naar school, lang leve de opbrengst van de jam productie en het haakwerk!

LET NO ONE LEFT BEHIND.

Een heel verhaal en ik hoop dan ook dat er onder mijn lezersschare mensen zijn die mee willen helpen om hem deze kans te geven.

Vele druppels vullen de emmer.

Mocht je denken, deze kanjer gaan we op weg helpen, een bijdrage overmaken kan dan op:

C.Sonder

NL51RABO0337653712

T.N.V bijdrage Secundary School Elisha Beja Lewa.

IT’S THE FIRST STEP THAT IS ALWAYS THE HARDEST TO ACHIEVE SUCCES.

P.S, kijk vooral ook op de foto pagina, hier kun je de school fee structure en benodigdheden lezen.

Dank jullie, Carla.