Het is zaterdag, ons eerste weekend in Kenia, er staat een meeting met Albinism Care Foundation op stapel.

Een groep van 6 jonge mensen waaronder een verpleegkundige vormen het bestuur, Hermien en ik hebben een agenda opgesteld, niet echt Afrikaans maar er zijn wat noten te kraken, communicatie is een dingetje in Afrika.

Ervaringen worden uitgewisseld onder het genot van een koele mango sap en echte Hollandse stroopwafels, het is met recht een bont gezelschap, 3 blanken, ons uitgezonderd ?, 1 Orange albino (met een beetje pigment), en een grote in Uganda geboren lid van het gezelschap en niet albino, laat ik hem maar Benedicto noemen (fictieve naam).

Hij komt aangeslenterd in een jurk alsof hij zo uit de moskee is gestapt, I am not a moslim roept hij but a Christian, it’s just easy to wear, ik kan me er wat bij voorstellen, alles kleeft aan je lichaam vast vanwege de hoge vochtigheidsgraad en dat is niet fijn.

We bespreken de problemen omtrent de lokaal te verstrekken zonnebrand crème die er al 7 maanden niet is, we hebben cadeautjes mee voor iedereen, altijd weer een feestje, dan kabbelt het gesprek zich voort en Benedicto vist zijn telefoon uit zijn zak, een en al barsten in het glas, voor hem heb ik komende week een verrassing.

Dan komt het gesprek op Albinisme in Uganda, daar is het nog vele malen erger en is er niets te verdelen, dan doen we het aanbod om komende week zonnebrillen en petjes te verstrekken, tevens wat u.v werende baby pakjes, hij gaat deur aan deur in zijn gebied, Mbale mountains in Uganda, de mensen met Albinisme wijzen op de gevaren en hen registreren, wat zou het mooi zijn om de volgende keer ook voor hen crème mee te kunnen geven, hij koopt op Kongowea markt in Mombasa 2e hands kleding om mee te nemen en uit te delen aan hen die in vodden rondlopen.

Een paar dagen later hebben we wederom een interessante ontmoeting met Benedicto, die onze lokale groep ondersteund, hij leeft afwisselend in Mombasa en in zijn thuisland Uganda, dat hij bezoekt als er weer wat geld is gespaard.

Het gesprek komt op zijn leven en achtergrond, geboren in Uganda, geen vader en met zijn moeder naar Mombasa verhuisd, daar verder gestudeerd en nu een baan als nachtwaker bij de Katholieke kerk, vrouw en kinderen in Uganda.

I have 3 children zegt hij, the first born was found in a garbage bin!!, ik moet het tot me door laten dringen en denk eerst dat ik hem niet goed heb verstaan, het was avond, een hoop geblaf van een hond, Benedicto ging kijken bij de vuilnisemmer en daar lag bij het slachtafval een pas geboren babytje dat nog leefde en huilde, het ongeloof was groot.

Ze hebben het eruit gehaald, schoongemaakt en naar het ziekenhuis gebracht, gelukkig was het kindje gezond en werd in het gezin opgenomen, daarna nog een weeskindje en dan uiteindelijk een kindje van henzelf, they are all our’s zegt hij, we have a big hart and trust in God, een voorbeeld voor velen!

Dan verrast ik hem met de gedoneerde IPhone en heeft Hermien een powerbank voor hem, hij slaat een kruisje… en is sprakeloos.

We hebben nog zonnebrillen, petjes en wat kleding voor hem om mee te nemen, we praten wat verder en dan komt er nog 1 twijfelende vraag, mochten we er ooit eens tegenaan lopen, een grote trekkers rugzak is zijn wens, om nog meer mee te kunnen nemen naar zijn dorp en een groot gebied eromheen, we beloven om bij de 2e hands winkels rond te kijken, wie weet!

We zijn stil van zijn verhaal en hebben het er dagen later nog over.

DO YOUR LITTLE BIT OF GOOD WHERE YOU ARE

IT IS THOSE LITTLE BITS OF GOOD PUT ALL TOGETHER THAT OVERWHELM THE WORLD.

D.TUTU

Assante Carla.