I am an African.

Not because I am born in Africa, but because Africa is born in me.

Deze tekst is onderhand wel passend in hoe ik mij voel.

Het kriebelt, nog een paar dagen en dan vertrek ik weer naar Kenia.

Tassen vol geladen met zonnebrillen, zonnebrandcrème, petjes, hoeden, lipbalms.

Het past allemaal net en met zoveel liefde door velen van jullie opgespaard.

Het kwam uit alle hoeken en gaten.

Na de oproep om kinderzonnebrillen die zo schaars zijn en niet te betalen door de families kwam er een ware actie uit voort.

Guus van 8 jaar, die ietwat zenuwachtig maar ondersteund door Mariette een praatje hield in de klas op school.

Hij vond het best spannend maar stond zijn mannetje.

En dan Tijs, die zijn spaarpot leegde voor de kinderen in Africa, zo lief!

Bijna 70 kinderzonnebrillen heb ik mee en meer dan 100 voor de tieners en volwassen albino’s.

Ook hebben we 200 zonnebrillen mee die familie en vrienden van Hermien hebben verzamelt.

Ik zeg Albino’s, maar eigenlijk is dat niet zo’n leuke naam, stigmatiserend!

Het zijn Persons with Albinism, dat klinkt zoveel vriendelijker.

En dat is dan ook de belangrijkste doelgroep die deze weken aan ons voorbij trekt.

Kijk maar eens op Google Maps.

Samburu, Kinango, Kilifi.

Op de kaart lijkt het zo dichtbij Mombasa.

Maar voor de mensen is het een brug te ver!

Geen geld of middelen om naar Mombasa te komen om daar zonnebrandcrème, zonnebrillen etc op te komen halen.

Komt Mohamed niet naar de berg, dan komt de berg gewoon naar Mohamed.

En dat gaan we dan ook doen.

De afspraken staan al om de diverse groepen te bezoeken, veelal kinderen.

Ze hebben dan net vakantie en ik reken op een grote opkomst want de school is dicht dus de kids lopen bij huis op het erf rond te scharrelen.

Ook bezoeken we op de dag van aankomst, aanstaande vrijdag meteen Likoni school for the Blinds waar de 4 albino kids op boarding school zitten.

Een school waar zwarte en blanke, lees albino, slecht ziende en blinde kinderen wonen en tijdens vakantie naar huis gaan.

Weten jullie het nog Mbeyu, Monica, Beja en Nzara.

Anderhalf jaar geleden gevonden ver in de bush en het gaat zo goed met ze op school.

De vakantie gaat vrijdag in dus ik ben nog net op tijd om ze te bezoeken.

Er staat al een tas voor ze klaar met kleding en spulletjes voor thuis om zich te vermaken tijdens de vakantie met kleurboeken en andere materialen.

Ook krijgen ze 2 Waka Waka’s mee naar huis die overdag in de zon kunnen worden opgeladen en ’s avonds in de donkerte de lemen hut verlichten, zoveel veiliger.

Kortom, het wordt weer een druk bezoek.

Op de terug weg kunnen de dan lege koffers weer worden gevuld met Keniaanse Kanga doeken.

Kleurrijk katoen, enkel of dubbel, gevoerd met badstof.

8 of 15 euro en met liefde gemaakt door de dames die wij al jaren kennen en op een klein marktje staan.

Bestellen kan nog tot komende woensdag!

Carla.