Be Welcome our Friends schalt ons tegemoet.

Een warm, lees extreem heet en klam welkom, wordt ons toe gezongen in Tudor Slumschool, midden in de sloppenwijk van Tudor, Mombasa.

Thuis ging ik weegschaal op en af met de koffers, ik had zoveel mooie materialen van velen gekregen voor de scholen.

Voetballen, schoolmateriaal, geld voor schooluniformen, te veel om op te noemen.

De vlucht ging voorspoedig, een korte overstap zonder gedoe bij de douane in Nairobi, we stappen over voor de laatste vlucht van vandaag die ons naar Mombasa zal brengen en om 01.00 ’s nachts worden we hartelijk onthaald door Johnson Mokaya, onze hostfamily.

"Thuis" bij onze familie keffen de hondjes er lustig op los, 10 heeft de familie er nu., we vragen of ze soms fokkers zijn geworden? en moeten oppassen niet in de enkels te worden gebeten, vannacht dus de oordoppen in!

De volgende dag het in orde maken van telefoon en internet en weer de contacten aanhalen.

Dan gaan we vrijdag ochtend op pad naar het slumschooltje, Priscilla, de directrice van het schooltje, 2 lemen hutten met ijzeren golfplaten dak, komt ons ophalen.

Er krioelen zoveel steegjes in de sloppenwijk dat wij het schooltje zelf niet kunnen vinden.

Hermien en ik springen over open riolen, bukken voor lage metalen platen die dienst doen als dakje en ademen vooral niet door de neus want de geur is niet te harden!

Het uitzicht is echter prachtig, het water van de Tudor creek blinkt ons tegemoed.

Een klasje van 33 kinderen van 3 tot 5 jaar en een klasje van ca. 80 kinderen, iets ouder, kijken ons verwachtingsvol aan want er is een grote tas mee en de voetbal die bovenop ligt trekt meteen de aandacht.

Er wordt een hoop gesmoest en de kinderen worden toegesproken om stil te zijn.

De kids worden onrustig en ik besluit om het praatje zo kort mogelijk te houden.

Een mooi bedrag van 180 euro wordt er overhandigd, te gebruiken voor schoolbankjes en tafeltjes, nu zitten er veel kinderen op de grond, tevens kunnen er uniformen van worden aangeschaft.

Na het welkomstlied gaan we naar buiten, het is bloedheet in het klasje en het zweet druipt van me af.

De kids zijn uitzinnig van blijdschap, de jongens mogen voetballen en de meisjes touwtje springen.

Een geweldig cadeau voor de school dus waar zeker goed mee om zal worden gegaan, de spullen van vorig jaar leven nog steeds!

Na een uurtje kappen we ermee en al glibberend en glijdend strompelen we de sloppen weer uit.

Wat een blijdschap hebben wij/jullie hier gebracht!!

We bezoeken de doekendames op Radna Square en laten weer een bestelling achter, wat zijn ze blij met weer wat verkoop.

Al rond de 50 stuks staan in bestelling en het kan nog tot eind volgende week Dus voor diegene die het vergeten zijn en alsnog willen....

Een meeting met de lokale Albino vereniging staat op stapel die we voorbereiden.

De hitte is enorm en de luchtvochtigheid is hoog waardoor we ‘s avonds als dood in bed liggen, vooral niet verroeren en de fan op de hoogste stand.

In de compound waar we zitten is het windstil waardoor we besluiten om het weekend 2 nachten in een hotel in de buurt te vertoeven.

Fijn aan zee met een lekkere bries en zwembad, zo kunnen we weer opladen en ons voorbereiden voor de komende week.

Karibuni,

Carla.