carlasonder.reismee.nl

Vloeibaar goud.

Jambo, Jambo, Karibuni, ik kijk in een vriendelijk lachend gezicht en krijg een stevige handdruk op echt Keniaanse wijze.

Omar, een van de mobilisers, zelf een been kwijt en steunend op krukken verwelkomt me, blij met onze komst naar deze zo afgelegen regio.

De 4 mobilisers waarvan er 2 een been missenhebben er werk van gemaakt, zijn al weken bezig om in de wijde regio voor ons op zoek te gaan, lopend, met de fiets of boda boda, en het heeft weer tot goed resultaat geleid, 30 kinderen zitten er onder de boom en in de beschutting van een rieten dakje op ons te wachten.

3 dagen Mobile Clinic in de hete, droge en zeer arme Kilifi regio zijn we gestart in het regionale Kilifi Hospital, men is er met recht niet vooruit te branden, wij zijn op tijd na eerst weer een band te moeten laten plakken, de reserve band welliswaar maar zonder kun je niet op pad.

3 Fysiotherapeuten gaan er mee, de een wacht op de ander tot we het zat zijn, instappen of we gaan rijden, er is veel werk te verzetten vandaag.

Ik vraag Mary de fysiotherapeut die in het zonnebrand collectief van het ziekenhuis zit om een paar flessen mee te geven voor het geval we een paar albino's tegenkomen.

Het is alsof ik om de hoofdprijs vraag, formulieren invullen , toestemming vragen, misschien morgen...pfff, wat voor gevoel moet het wel niet zijn voor de albino's die er om komen vragen?

Maar goed, we zijn er nu voor de 30 kindjes, de ene nog meer gehandicapt dan de andere maar zulke mooie en lieve gezichtjes, schuilend achter moeders rokken voor die enge Mzungu's, liggend op een rieten matje, de kindjes die niet kunnen lopen en de hele dag bij moeders op de rug hangen, een zege zou het zijn om een paar special seats uit te kunnen delen maar ja, ons budget is beperkt en het zijn zoveel kinderen.

We zijn er een paar uur zoet, dan zit er een statige bejaarde man rustig op zijn beurt te wachten, Hussein, ooit kok geweest in Mombasa's top restaurant, hij is blind en sinds 2000 niet meer bij een oogarts geweest, het kan wel gekomen zijn door de vele uien die hij heeft gesneden als kok, de man kan het met enige humor en droge ogen in perfect Engels aan ons vertellen.

We komen alleen voor kinderen maar zetten onze bekende vrienden in het oogziekenhuis in Kwale in om de man onderzocht te krijgen, een rit van minstens 2 uur heeft hij er wel voor over, of we hem willen laten bellen voor een afspraak... we doen het met liefde.

Zo zijn we de hele ochtend bezig en op het heetst van de dag trekken we weer verder.

Verpeste oogsten vanwege de vreselijke hitte en droogte, waterbronnen zijn opgedroogd, mensen moeten uren lopen voor een tonnetje water, het is als vloeibaar goud en er wordt geen druppel verspilt, vee is mager en zelfs de cactussen hangen er slap bij, dat wil wat zeggen.

Bundels afgesneden sisal liggen er te drogen en worden later vervlochten tot matten om als dak bedekking te dienen.

We rijden uren verder en delen ons op in groepen, de onderwijzers laten we achter op de scholen voor intake gesprekken en wij trekken verder de bush in, rotsachtige paden die zijn uitgehakt, we bonken van het ene gat in het andere ,ik heb er een doorgezeten achterwerk van,zandwegen worden zandpaden, ik zie 1 water tap in 2 uur rijden, een halve dag lopen voor de mensen, dus ik drink in stilte en uit zicht van de mensen mijn water op....

10 jaar oud en op je knietjes en de handen beschermend met slippertjes kruipend door het leven gaan omdat je ouders geen geld voor operatie hebben en er nog nooit iemand naar je heeft omgekeken totdat wij er zijn, een meisje met een handje dat er uit ziet als een baby voetje, we kunnen niets voor haar betekenen, mijn hart huilt.

Ganze dispensery, wegens slechte communicatie is hier slechts 1 kindje voor ons, ik spreek de health officer aan,we zitten ver weg in de bush en de man vraagt of ik wattsapp heb!!, nou nee een ordinair telefoontje is hier genoeg zeg ik, dan komt de man met een foto op zijn telefoon aanzetten waar eenMzungu op staat... ik dus, hoe is dit mogelijk... de Mobile Clinic van vorige week waar zijn collega ons heeft gesproken, hij maakte in stilte een foto van mij , die nu door Kenia rondwaart.

Kilifi hospital op donderdag, ja hoor 2 flessen zonnebrand, met moeite losgepeuterd, moeten morgen weer terug als ze niet zijn uitgegeven.

Dan bekijk ik de flessen eens goed, niet door de overheid in Kenia gemaakt, maar geimporteerd uit Spanje met op de omslag de teks "speciaal voor sport mannen en vrouwen", nu snap ik de onrust wel dat het niet goed zou zijn voor albino's, wat een onzinnige tekst.

We hebben Pacience mee, een spraak therapeute, soort ADHD type waar je bijna niets aan durft te vragen omdat haar mond niet stil staat, een mens met een hart van goud en een doorzetster voor de minder bedeelden, ik zeg dat ze zeker veel geduld heeft voor haar "klanten" ,eerst begrijpt ze mijn woorspeling niet, dan komt het door en lacht ze er hartelijk om.

De hele dag weer op pad, kleine stukjes grond bewerkt, lege cocos noten die klein worden gemaakt en getracht wordt om hier houtskool van te maken om zo de bossen in tact te laten, men kookt nog steeds op kooltjes, vies en gevaarlijk met al die kleine kindjes in de buurt, solar cookers zijn er al maar te duur voor de mensen om aan te schaffen, af en toe zonnepaneeltjes op het dak of in het zand voor de hut voor wat verlichting in de avond.

Ik zweet me een ongeluk, de zakdoek is nat van het dweilen en we rijden weer uren verder naar een zeer afgelegen dorp, electra is er net aangelegd, voor een bemiddelde Keniaan die er een huis heeft, gelukkig heeft de school er van mee kunnen profiteren maar de lokale bevolking zit in het donker!!!!

Ik spreek de dorpschief, arme bevolking, de waterput staat droog, of ik een oplossing weet voor hen, ik beloof op de website van de Dutch Water Supply te kijken en het telefoon nummer aan hem door te geven, misschien kunnen zij wat betekenen voor dit dorp.

Dan gaan we weer op de terug tocht aan, er ontstaat een opstand omdat iedereen met ons mee wil rijden, de auto zit vol met wel 10 lokale mensen en kinderen, te vol, het stinkt enorm en de ramen moeten open, er moeten mensen uit maar niemand wil.

Dan treed Ibrahim op en wordt boos, eruit iedereen!! ik neem alleen degene mee die het verste weg woont en stop niet onderweg, dan besluiten er toch wat mensen uit te stappen en vertrekken we met een wagen vol met moeders, kindjes en bejaarden.

Zo sukkelen we terug met een overvolle auto en komen bijna in het donker in Kilifi aan, eten een visje en maken ons op voor weer een warme nacht.

Vrijdag ochtend, onze laatste dag Mobile Clinic, weer ver de bush in, een attente mobiliser die me weet te vertellen dat er op 1 school 5 albino kinderen zitten waarvan 2 uit 1 gezin, kijk aan zo iemand heb je wat, zonnebrandcreme, hoedjes en zonnebrillen delen we uit, smeer instructie kaartjes en de kinderen zijn er blij mee.

De overheid, een machtig orgaan waar tegen het vechten is.

Graaiende politici die de zwakkere mensen uit het oog verliezen en alleen voor eigen gewin gaan.

Ziekenhuizen die met lege handen staan.

Ik lees de krant en kijk het nieuws, 2 bestralings apparaten in Nairobi staan stil, er zijn er maar 4 in heel Kenia, al 22 jaar oud en slecht onderhoud, 1300 mensen wachten op bestraling, schande!!

Een overheid die de gelden moet verdelen onder de 7 county's, maar de mensen vragen zich terecht af waar het geld blijft.

APDK heeft een groot water probleem, de put staat droog wegens intense droogte, het ziekenhuis ernaast heeft ook geen water, dit duurt al weken.

Ziektes liggen op de loer wegens slechtere hygiene.

De chauffeurs van APDK staan om 4 uur 's morgens op om overal tonnen water te laten vullen tegen betaling, vaak maar een maximaal aantal tonnen per water tap punt, het kost ze een halve dag leuren om 2 dagen water te hebben.

Nog 3 maanden verteld Leah blij, dan is het over, wordt de pijpleiding naar het ziekenhuis aangelegd waar vandaan zij een pijp kunnen laten aansluiten.

Water, drinken, wassen, plassen, je hebt het overal voor nodig, wij besluiten om donatie geld te gebruikenen zo ca 3 maanden te overbruggen enwater te laten komen met een tankauto, het verlicht de chauffeurs met het geleur voor water en de 14.000 liter tank kan wekelijks worden gevuld.

De groententuin ligt er nu ook leeg en droog bij, de regentijd komt eraan en men hoopt op heel veel gratis hemelwater, dan zal er een zucht van verlichting klinken.

En dan debijna 4.000 flessenzonnebrand uit Nederland die nu in de haven liggen , een onwillige overheid die ons maximaal tegenwerkt, inklaringskosten die moeten worden betaald, wel 1.000 euro.

Misschien zijn er lieve, gulle en mee levende mensen die het de albino's niet willen onthouden en willen voorkomen dat de boel overboort gaat?

Hulp gevraagd,de mensen zelf kunnen het niet betalen.

Mocht je me willen helpen het uit de haven te krijgen???

Actie zonnebrand de haven uit:

* C.Sonder

* NL51Rabo0337653712

* o.v.v.Zonnebrand

* Alle hulp is zo welkom!

Het waren 5 mooie maar zware weken, vanaf dag 2 volop in de weer, onderbroken door 1 weekend safari en1 dag beach, alle dagen hitte maar dankbare blije mensen die het waarderen dat je er voor ze benten daar doe ik het voor.

Ik had het niet willen missen en hoop op een goede afloop voor de albino's, ik heb met ze te doen!!

Assante Carla.

Reacties

Reacties

Patricia

Hoi Carla,
weer zo'n innemend verhaal. Jullie hebben zeer hard gewerkt daar in die hitte zeg!Heb iets naar je gestuurd...hoop dat het helpt!
X

Carry

Daar valt niet veel aan toe te voegen Carla,
jullie hebben zoveel gedaan,
ondanks dat je meer zou willen doen,
DIT hebben jullie gedaan.
Complimenten ! liefs, Carry

Marjan

Gut Carla, wat een toestanden en wat een smeergeld vragen zij voor de het inklaren.
Goede reis terug

e.v.anrooij@nki.nl

Schrijnend is dit, dat jullie zo je best doen en dat de zonnecreme niet aankomt waar het zou moeten aankomen.
Maar alle lof voor jullie…...

Cisca

alle lof voor het zware werk wat jullie hebben verricht.
In die hitte en droogte.
Wat een tegenvaller dat die tubes niet aan land mogen zonder zo' n enorm bedrag.
Strekte en succes.
Liefs,
Cisca

Natasja

Jeetje meis wat een verhaal!!!! Maar wat vreselijk frustrerend dat ze zo tegen werken mbt de zonnebrand. Je had het allemaal zo goed voor elkaar... ????. Geniet nog even van je vrije tijd thuis. Foto's uitzoeken en noem maar op, ????????????

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!